स्वप्ने कशी चिरडली
काळाच्या पायाखाली
इवली इवली बिचारी
खुडली याच नभाखाली
सागर 

कट्यार खोलवर
सांग कशी घुसवली
घात उरी बाळगताना
प्रीत कशी विसरली
सागर........

इवली इवली चिमणी
भिज भिज भिजली
गारठून बघा कशी मग
आडोश्याला दडली
सागर

ढगच ढग दाटलेले
रिमझिम रिमझिम बरसणारे
कधीही येतील थेंब टपोरे
ओले चिंब भिजवणारे
सागर 

प्रेम म्हणजे प्रेम म्हणजे 

नेमक काय असत 

जेव्हा भांडण उभारत 

तेव्हा कुठे जाऊन बसत

प्रेम म्हणजे प्रेम म्हणजे 

नेमक काय असत 

जेव्हा राग उगवतो 

कस बर ते मावळत

प्रेम म्हणजे प्रेम म्हणजे 

नेमक काय असत 

जेव्हा काही हव असत

तेव्हाच का बर बरसत 

प्रेम म्हणजे प्रेम म्हणजे 

नेमक काय असत 

स्वार्थाच्या बाजारात हि 

सहज ते विकत

प्रेमा तुला डागाळण्याचा 

माझा हेतू नव्हता 

जे दिसतंय ते मांडण्याचा 

स्वच्छ प्रयत्न होता 

सागर 

नाण्याला दोन बाजू
जितक खरय
टाळण्याच्या पाठीमागे ओढ
तितकाच खरय
सागर

सका सकाळी
फुलली टपोरी फुले
एक एक थेंब दवाचा
ऐटीत त्यावर डुले
सागर

तु अशीच रहा
मोगर्याच्या कळीसारखी
प्रेमाचा सुगंध घेऊन
बंद अत्तराच्या कुपीसारखी
सागर .......

नजरे पल्याड
जात जाऊ नकोस
सदैव नजरेतच राहा
जीव माझा जाळू नकोस
सागर ......

माझे सूर
गीत गातात
तुलाच शब्दात
ते गुंफतात
सागर ......

काहीसे अबोल
काहीसे लाजरे
अर्ध मिटलेले
नयन ते बावरे
सागर......

छेडू नको म्हटलं
तरी छेडतात
आगाऊ शब्द माझे
पाठी तुझ्याच लागतात
सागर  .........

बर्याच दिसांनी
ऋतू  बहरला
धरणीने हि मग
हिरवा गालीचा पसरला
सागर ......

हर्षान लुब्ध 
निर्झर कोसळत होता
बिचारा खडक खाली
आघात सोसत होता
सागर ........

अंत खरच नाही
मनाचा अन भावनांचा
अपुरेदोरखंड सारे
खेळच सारा शब्दांचा
सागर ........