सवाल गहिरे या दिलाचे
सांग माझी होशिल का?
हासण्यावारी नेऊ नको
जवाब प्रितीचा तू देशील का ?
सागर.....

घड्याळाचे काटे
शांततेतच जाणवतात
क्रोधाच्या गोंगाटात
महाभयंकर घंटाच वाजतात
सागर......

ती कडक दुपार
जरा जास्तच शुष्क होती
पिवळी पडलेली पर्ण
आपसुकच माना टाकत होती
सागर ....

विचारांवर विचारांनी
जाळे विणले
विचारांमध्ये गुरफटल्याने
वास्तवतेचे भानच हरपले
सागर.....

हे बदलणारे रंग नभा
कुठून रे आणतोस
शुभ्रनिळा रंग घेऊन
असीमतेची झलक दावतोस
सागर....

शब्द पकडावे
अलगद सोडावे
भाव अंतरीचे
सुरांसह छेडावे
सागर.....

नयनांची मैफिल
गडे सजली
तिला पाहताच मी...
पापणी पाडून
लढण्याआधी हार मानली
सागर...

चांदणे नभीचे
काय खुणवी मला
ऊन्हात शीतल तयाच्या
भेटीस बोलवी तुला
सागर ...

धडधडते हृदय
कासावीस बघ नयनही
आतूर झाले मन वेडे
काढ थोडी सवडही
सागर.....,

भेळ थोडी
मिसळही हवी
झणझणीत चटणीबरोबर
कांद्याचीही साथ हवी
सागर......

नक्षत्रे अन चांदण्या
निरभ्र आकाशातच चमकतात
शुभ्र असो वा काळे मेघ
बलशाली सुर्यालाही गिळतात
सागर......

शब्दांच्या वारूंना
मीही सैल सोडतो
बांध क्षितीजाचा
त्यांना मग अपुरा पडतो
सागर....

क्षीण झालेल्या तार्याचे
कृष्णविवरच का बनते
प्रकाशात नांदणार्या विश्वाचे
सुख सांगा त्यास का सलते
सागर.......