तो कट्टा अन
ती बुडणारी सायंकाळ
आठवत राहते
तो कधी न परतनारा काळ
सागर....

काय होतं त्याला
ठाऊकच नाही कुणाला
बहरतो क्षणातच...
कोमेजे आठवून अनभिज्ञ क्षणाला
सागर.....

चित्त चोरणारे
तुझे ते नयन मखमली
हृदयाचा ठाव घेई
ईवली नाजूक खळी
सागर.....

आयुष्या तुजशी मी
सांग का रागवू
घात माझेच करती
का तुज दोषी ठरवू
सागर.....

उगवतात शब्द तेव्हा
सूर्य जेव्हा बुडत असतो
सरकतो कणाकणांनी
इकडे शब्द बहरत असतो
सागर......

प्रेम नसतं....
सांगा तरी कशात
विरह जाणवला की समजावं
पूर्ण आयुष्यचआहे त्याच्यात
सागर........

स्वप्नांची ती
चंदेरी दुनिया
भासच असतो
दैवाची निराळीच किमया
सागर.....

प्रेम ही गोष्टच
भावनांत गुरफटलेली
सर्वस्व फिके
ज्याच्यावर जडलेली
सागर......

कधी कधी भावनांचा
 मेळ लागत नाही
ओसंडून मग वाहतात
त्या.....
थांबता थांबत नाही
सागर......

जीवन जणू
वळणावळणांनी भरलेलं
कापायचं अंतर
वरूनच ठरलेलं
सागर......

रात्र आज जास्तच
गहिरी भासत होती
काळ्याकुट्ट आंधारात
भीती अंग शहारत होती
सागर....

विरह तिचा त्याला
डंख मारित होता
आठवणींचे विष तन मन
बधीर करत होता
सागर....

स्वप्ने आकाशातली
तळ्यात उतरली
प्रतिबिंबे त्यांची डोळ्यांत
चमकू लागली
सागर.....

मनाला आवरतो म्हणून
ते आवरत नाही
अन्
स्वैर सोडलं  तर
जागा तसूभर सोडत नाही
सागर....

प्रत्येक वेळेचं
वेगळं असं वैशिष्ट्य असतं
पहाट अल्हाददायक तर
हुरहूर....
...... कातरवेळचं देणं असतं .
सागर...

रूणानुबंध ....
न कळत जुळतात
नश्वर ते ही ....
तुटताना वेदना देऊन जातात
सागर......

रूणानुबंध ....
न कळत जुळतात
नश्वर ते ही ....
तुटताना वेदना देऊन जातात
सागर......

धुंद दाही दिशा
मुग्ध थंड वारा
मनाच्या या स्थितीत
साद घाली निरभ्र आसमंत सारा
सागर.....

तारांना छेडावं
मग सुरांनी बहरावं
एकटक माझ्या नजरेला
पाहून  नकळत तू लाजावं
सागर

विचारांना नसतो
स्पर्श ना गंध
तरी मनाला जाणवतो
त्यांचा वेगळाच सुंगंध
सागर

प्रणाम माझा
त्या महान राष्ट्रा
आसमंतात निनादू दे
जय जय जय महाराष्ट्रा
सागर..........

तुझं व्यक्त न होणं
मला जास्त जाचतं
सल दाबून जिरवणं
जिव्हारी माझ्या लागतं
सागर......