मनाच्या आमच्या

थांग ना पत्ता

त्यावर चालते फक्त 

तुझीच सत्ता

सागर...

शुभ्र चांदणी गं नभीचे

आज अशी रूसलीस का

ऊत्तर दे सवालाचे माझ्या

पाठ अशी फिरवलीस का

सागर

मुकी झाडे अन
शांत ती पाखरे
सुख शांततेतच मानवा
सुखाचे गमक जाण रे
सागर

क्षण आयुष्याचा
तसा तटस्थच होता
मनाला सुख दुःखाचा
विकल्प निवडायचा होता
सागर

काय शोधतो मी
 नभाच्या प्रभेत
क्षणभंगूर प्रभाही
काळोखाच्या मिठीत
सागर.....

तुला माझ्या जागी
थोडं ठेवून बघ
काट्यांची बोच
तूही सोसून बघ
सागर

उच्चारलेला एक एक शब्द
तसा खूपच पावरफूल असतो
विचारांच्या जात्यांतून
पिसून निघालेला सार असतो
सागर....

तोच दर्द अन
तीच भावना
तोच दुरावा अन
घालमेल का थांबेना
सागर......

किती पाहशील वाट
त्या अल्लड क्षणांची
आत्ताच छेडू दे तार
त्या अवखळ मनाची
सागर.....

आपल्याच नादात तो
भ्रमर वेडा झाला
कळीच्या नादी लागुनी
प्रेमात गुंग झाला
सागर.....

या शब्दांची ग
या भावनांची ग
एक  माळ ओविली मी
अन ती तुलाच आर्पिली मी
सागर...

एक एका अश्रूसह
मन पाषाण बनले
तुझ्यासाठी पाघळणारे
हृदय वज्र बनले
सागर..,.

सरी बरसल्या अन
चिंब चिंब न्हाले
टपोरे थेंब झेलूनी
मयूरही बेभान झाले
सागर.....