लख्ख ऊन्हात

एकटाच बरसत होता

मनाचा राजा तो

कुणाची फिकीरच करत नव्हता

सागर.....

सोसाट्याचा वारा
फर्मान घेऊन धडकला
क्षणाचाच यथावकाश
मेघगर्जनेसह राजा बरसला
सागर...

केव्हा कसा कुठे
तो मेघ बरसेल
तेव्हा तिथे तिथे
तृप्ती अन शांति पसरेल
सागर

स्वप्नांचा इंद्रधनुष्य
भलताच सुरेख असतो
मनाच्या बरसण्यानंतर
सुंदर कमान करतो
सागर.....

खदखद मानातील
अशीच बाहेर येऊ दे
मोकळ मोकळं होऊन
मळभ नाहीसं तरी होऊ दे
सागर.....

वाटांवरची माती
जमिनीत एकरूप झाली
त्या एका सरीनेच
अद्भुत किमया केली
सागर....